1960lı yıllardan sonra, heyecanlı bağıran değil sakin sohbet
eder gibi konuşan hatipler, insanlar tarafından daha çok dinlenir olmuştu.
Maalesef bu tip konuşmacılar sağ görüşlüler içersinde bulunmakta idiler. 1990lı
yıllarda sol tarafta Oktay Ekinci’yi keşfetmiştim. Güzel Türkçesiyle en
sert görüşlerini bile kadife yumuşaklığında anlatıyordu. Özellikle Mimarlar
Odası Genel Başkanı iken Ankara’daki Genel Kurullarda eleştirilere cevap
verme maddesinde, O kürsüye çıktığında salon görülmeye değer olurdu. Dışarıdaki
herkes içeri girer, bir anda koltuklar dolar, birçok kişi ayakta durur ve
Oktay’ı dinlerdi. Onun bu konuşmaları adeta özel bir seans gibi idi.
İki yıl önce ‘Arif, seninle Kadıköy programı yapmak
istiyorum. Gelir misin?’ diyerek TV programına davet etmişti.
‘Gelirim tabii’ demiştim. Ancak zamanlarımız uyuşmamış, sonraya
bırakmıştık. Bir süre sonra hastalığını öğrendim. Anlatmıştı. Çok anlamamıştım
ama çok ta önemli olmadığını düşünmüştüm.
Oktay Ekinci yazıları ve konuşmalarıyla koruma konusunda
insanları bilinçlendiren ilk kişidir. Onun bilinçlendirdiği birçok korumacı
vardır artık.
Ama maalesef sol görüş, bana göre tek iyi hatibini
kaybetmiştir.
Hepimizin başı sağ olsun.
AA
www.mimarlarodasi.org.tr/index.cfm?sayfa=belge&sub=detail&bid=2&mid=2&tip=0&Recid=14665
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder